در افسانه های کودکان گفته شده است: در روزگاران گذشته شهری بسیار بزرگ وجود داشت که به اندازه ی یک کاسه ی گلی بود.

این شهر، بسیار با عظمت، پهناور و دراز بود. درست مثل پیاز که گرد و تو در توست ! این شهر جمعیت بسیار زیادی داشت، ولی همه آن ها فقط سه نفر بودند. یکی از آن سه نفر دورها را می دید، اما نابینا بود. دومی که گوش های تیزی داشت و کوچک ترین صداها را می شنید، کر بود !

سومی برهنه بود، اما لباس های گرانبها و دامن درازی داشت.

روزی کور به آن دو نفر دیگر گفت: عده ای دارند به ما نزدیک می شوند. من آن ها را می بینم !

کر گفت:  من هم صدای نزدیک شدنشان را می شنوم !

برهنه گفت: می ترسم بیایند و دامن بلندم را ببرند !

کور گفت: وقتی آنها نزدیک تر شدند، فرار کنیم. می ترسم آسیبی به ما برسانند.

کر گفت: وای، گوش هایم کر شد ! چه هیاهویی راه انداخته اند، فرار کنیم.

برهنه دامنش را جمع کرد و گفت: آه دامنم ! دامنم !

آن سه نفر از شهر فرار کردند و رفتند و رفتند تا ...